شاتل ایندیور به زمین بازگشت

 شاتل فضایی ایندیور پس از ماموریت دو هفته‌ای موفق خود٬ دقایقی قبل با موفقیت در پایگاه فضایی کندی به زمین نشست.

این بیستمین پرواز شاتل فضایی ایندیور به فضا بود. با وجود این که طبق محاسبات٬ صدمه‌ای که هنگام پرتاب در بدنه‌ی شاتل به وجود آمده بود خطری برای آن ایجاد نمی‌کرد٬ اما نگرانی اندکی وجود داشت. با این حال شاتل به سلامت فرود آمد و نشان داد که محاسبات درست بوده است.

ایندیور در راه باگشت به زمین از فراز آمریکای مرکزی و کشورهای مانند کوبا گذر کرد تا در نهایت در یک روز آفتابی بعد از دو هفته سفر مهیج به ایستگاه فضایی  در جزیره فلوریدا در مرکز فضایی کندی فرود موفق و سالمی را داشته باشد. در این ماموریت شاتل ایندیور بعد از گذراندن مسافت ۵.۲ میلیون  مایلی با ۲۰۱ دور کامل به دور زمین که مدت ۱۲ روز و ۱۷ ساعت ۵۵ دقیقه ۳۴ ثانیه این ماموریت به طول انجامید در ساعت ۱۲:۳۲:۱۶ بعد از ظهر امروز به وقت محلی به زمین بازگشت. منتظر خبرهای جدیدتر از گزارش این ماموریت باشید.

منبع: Space Flight Now

ترجمه: محمود انصاری

اولين كارگاه علمي‌نويسي در محيط وب با نگاهي خاص به دانش فضايي

اين هم پوسترش:

 

اولين كارگاه علمي‌نويسي در محيط وب با نگاهي خاص به دانش فضايي

روابط عمومي سازمان فضايي ايران در ادامه اولين جشنواره وب‌گاه‌ها و وب‌لاگ‌هاي فضايي و در راستاي ساماندهي به محتوي دانش فضا در وب برگزار مي‌كند:

اولين كارگاه علمي‌نويسي در محيط وب با نگاهي خاص به دانش فضايي

 

زمان: 17 شهريور                           مكان: سازمان فضايي ايران

براي كسب اطلاع بيشتر و يا ثبت‌نام در اين كارگاه با شماره تلفن [phone] (مهندس کارن مولاوردی خانی) و يا پست الكترونيك [e-mail] تماس حاصل نماييد.

به دليل محدوديت در ارايه‌ي خدمات، اولويت به ترتيب ثبت‌نام كنندگان مي‌باشد. (ثبت‌نام رايگان مي‌باشد)

جويندگان کسوف

عکس از: بابک امین تفرشی ( خورشید در نیمه شب در افق آنتارتیکا یا جنوبگان  سرزمین درست نخورده می درخشد)

آنجا سرزمین سپیدی بی‌پایان است. بکرترین، سردترین و بادخیزترین قارهٔ جهان. جنوبگان، قارهٔ پوشیده از برف و یخ که قطب جنوب زمین را در برگرفته است، "ترین"‌های دیگری نیز دارد.

این جزیرهٔ غول پیکر تک افتاده در اقیانوس نیمه‌یخ بستهٔ جنوبی به طور میانگین بلندترین قاره  است و با این که ۹۸ درصد سطح آن از یخ پوشیده شده است، خشک‌ترین قاره جهان است.

به دور از کرانه‌های نیمه‌یخ بستهٔ اقیانوس جنوبی، درون این قاره کمترین رطوبت متوسط و بارش سالانه را دارد، کویری است یخ بسته، حتی خشک‌تر از لوت.

اما این طبیعت خشن منبع حیاتی و متعادل‌کننده اقلیمى کره زمین است. با وسعت ٣/١ برابر اروپا با میانگین ٦/١ کیلومتر ژرفای یخ، جنوبگان ۹۰ درصد یخ جهان و در نتیجه ۷۰ درصد آب شیرین زمین را شامل می شود.

این قاره میلیون‌ها سال پیش از این که نخستین بشر‌گونه‌ها در زمین شکل بگیرند و سرآغاز تمدن انسانی امروز شوند، از دیگر قاره‌ها جدا افتاد و حرکت صفحه‌های پوسته‌ای زمین آن را به قاره‌ای تک و تنها در جنوبی‌ترین منطقه سیاره تبدیل کرد.

به همین سبب، انسان بومی در جنوبگان وجود نداشته و سفرهای اکتشافی دریانوردان در قرن نوزدهم میلادی نخستین تماس انسان با این دنیای دور بود.

گرچه در گوشه و کنار این قاره پایگاه‌های تحقیقاتی ساخته شده است، اما هیچ ساکن دايمی ندارد و بر اساس پیمان جنوبگان که حدود نیم قرن پیش بسته شد، محیط زیست این قاره به خوبی حفظ شده است.

هنوز ۹۹درصد جنوبگان بکر و دست‌نخورده است؛ سرزمینی پهناور برای میلیون‌ها پنگوئن ریز و درشت که در این فریزر بزرگ زندگی می‌کنند.

سفر به جنوبگان، چنان مناظر بدیع و شگفت‌آوری پیش رو می‌گذارد، که دست کمی از دیدن سیاره‌ای جدید در گوشه‌ای از فضا ندارد.

منبع: Dream view

ادامه نوشته

اولين ايستگاه فضايي خصوصي

اولين ايستگاه فضايي تجاري به احتمال زياد تا سال ۲۰۱۰ راه اندازي خواهد شد. اين ايستگاه فضايي در ازاي دريافت مبلغي، افراد را به فضا خواهد برد.

محمود انصاري

بنا بر بيانيه مركز هوا و فضاي «بيگلو» (Bigelow)، براي اولين بار در دنيا براي احداث اولين ايستگاه فضايي براي اهداف تجاري قبل از سال ۲۰۱۰، سرمايه گذاري خصوصي شده است. هدف اين شركت از ايجاد ايستگاه فضايي اين است كه در قبال دريافت مبلغي از مشتريان خود آن‌ها را همانند توريست‌ها  براي اقامت چند روزه يا حتي چند ساعته به مدار زمين ببرد.

مركز فضايي بيگلو در نوادا٬ تا كنون دو فضاپيماي Genesis I و Genesis II را كه قابليت گسترش دارند در مدار زمين قرار داده است. اين دو فضاپيما به وسيله‌ي موشك‌هاي روسي Dnepr پرتاب شده‌اند.

اين شركت برنامه ريزي كرده بود كه قبل از پرتاب ايستگاه فضايي اصلي با نام«Sundancer» ٬ فضاپيماي سومي را به نام كهكشان (Galaxy) به منظور پشتيباني درمدار قرار بدهد. اما بنابر گفته‌ي «رابرت بيگلو» (Robert Bigelow)٬ بنيان‌گذار شركت٬ به دليل مخارج سنگين٬ شركت از اين طرح صرف نظر كرده و ابتدا ايستگاه فضايي را پرتاب خواهد كرد.

ايستگاه فضايي Sundancer براي پرتاب در سال ۲۰۱۰ طراحي شده است. اگرچه بيگلو زمان دقيقي را براي پرتاب اين ايستگاه فضايي تعيين نكرده است اما اظهار كرده است كه زمان اين پرتاب مي‌تواند زودتر از آن چيزي باشد كه پيش بيني كرده‌اند. چگونگي سفر مسافران به ايستگاه Sundancer نيز نامشخص است.

اين خبر سه روز بعد از اين كه شركت ديگري به نام Galactic Suite اعلام كرد كه قصد ساخت هتل فضايي دارد٬ منتشر شد. اين شركت اعلام كرد كه هتل فضايي را با ۳ نفر گنجايش تا سال ۲۰۱۲ در مدار قرار خواهد داد.

تصوير اولين فضاپيماي قابل گسترش شركت بيگلو كه به وسيله‌ي دوربين‌هايي كه بر روي آن نصب شده در ماه مارس سال 2007 در مدار زمين گرفته شده است.

منبع: سایت نجوم

منبع اصلی خبر: New Scientist

تاریخ خبر: ۲۵/۰۵/۸۶

ترجمه: محمود انصاری

ريحان

مي تواني حدس بزني هفته ي پيش كه باربارا مورگان مركز فضايي كندي را با شاتل اندور ترك كرد،در جيبش چه گذاشته بود؟

اين معلم فضا نورد ميليون ها بذر ريحان را وارد مدار، و وارد ايستگاه فضايي بين المللي كرد.  ريحان...؟ در فضا؟

 بردن ريحان به فضا مربوط به جديدترين تحقيقات است. فضانوردان ماموريت هاي آينده به ماه (يا فراسوي آن) مي خواهند گياهان را براي تغذيه، توليد اكسيژن يا حتي رفع احساس تنهايي به فضا ببرند. بررسي ميزان تحمل بذرها در مقابل شرايط فضا و جوانه زدن آنها در گرانش كم براي ناسا مهم است.

 

در اين مورد فقط ناسا تحقيقات را انجام نمي دهد، بچه ها هم اين كار را مي كنند.

بعضي از بذر هاي ريحان در ايستگاه مي مانند تا در گرانش كم پرورش يابند. بقيه به زمين برگردانده مي شوند و براي پژوهش بين دانش آموزان تقسيم مي شوند. دانش آموزان سرعت جوانه زدن را اندازه مي گيرند و سرعت رشد ريحان هاي فضايي و زميني را با هم مقايسه مي كنند.

بذر هاي باربارا (البته باربارا آنها را واقعا در جيبش نگذاشته بود!) به 3 ميليون بذر ديگرمي پيوندند. اين بذر ها از يك سال پيش  روي ايستگاه فضايي در پرواز بوده اند و حالا منتظر باربارا هستند كه آنها را به زمين برگرداند.

بيشتر اين بذرهاي "كهنه كار" مدتي را بيرون ايستگاه، درخلا ، در معرض تشعشعات شديد و هر چيز ديگري كه فضا مي تواند به سمت آنها پرت كند گذرانده اند.

بذرهايي كه بايد در شرايط خلا قرار بگيرند مانند تصوير زير در جايگاه ها يي به سايز چمدان به ايستگاه متصل مي شوند.

 

 

 

فكر مي كنم پژوهش در مورد اين بذرها براي دانش آموزان هم هيجان انگيز و هم مفيد باشد. به ويژه چون جواب آزمايش ها در آخر هيچ كتابي نوشته نشده!

 

منبع:science.nasa.com

 

شبی در ابیانه

سلام به همه منجمان اعم از حرفه ای و آماتور امیدوارم که همه شما بارش برساووشی را از دست نداده باشید می دونم که دیر پست کردم این مطلب رو و چه می شه کرد. بنده به همراه یک گروه از منجمان تقریبا حرفه ای روز شنبه به ابیانه مسافرت کردیم با کلی دردسر جلوی ذدوربین های عکاسی نور گرفتنو کور کردن با پوینتر( وای خیلی درد داشت) حالا اینها بماند ولی خیلی خوش گذشت جای همتون خالی بود. از موقعی که وارد روستای ابیانه شدیم شروع کردیم به گردش تا که شب رسید. با اکیپ ما دوتا خانواده هم بودند که قرار بود با آسمان آشناشون بکنیم. اول شروع کردیم تلسکوپهارو بستیم تا اینکه مشتری معلوم شد شروع کردیم به رصد مشتری واقعا زیبا بود خیلی زیبا بود . بعد از گذشت نیم ساعت یه هاله ای کنار قلب العقرب دیده می شد(M4) واقعا دیدنی بود. مشغول رصد مشتری بودیم که یهو برگشتم آسمونو نگاه کردم واقعا حرف نداشت براحتی می تونستم M6 M7 سحابی سه تکه و XH با چشای غیر مسلح رصد کنم. خلاصه بعد اینکه شام خوردیم آقای دکتر نوروزی یک گروه انتخاب کرد که شهابها رو رصد کنند و ثبت شون کنند( خدا رو شکر منو انتخاب نکرد آخه داشتم به بچه ها عکاسی از شهابهارو یاد می دادم). بعد اینکه همه روش کارو یاد گرفتتن تونستم برم کمی عکاسی کنم. تا شروع کردم به عکاسی یکی از بچه ها جلوم با چراغ قوی روشن واستاد که منجر به سوختن فیلم شد همینطوری فیلمام بی خودی می سوختن( دست خودشون نبود تازه کار بودن) خلاصه دیدم نمی شه آخر بیخیال عکاسی شدیم رفتیم با آقای اکبرنیا و آقای تیمور سیف الهی روی کیسه خواب دراز کشیدیم شروع کردیم به غیبت. تا اینکه ساعت 2 صبح یکشنبه شد. تو اون موقع ها بود که بعضی ها که تازه کار بودن خوابیده بودند منم از فرصت استفاده کرم عکاسی کردم از بین عکسام اینرا اینجا گذاشتم. بدک نیستن امیدوارم که شما هم خوشتون بیاد . عکسای دوستامم تا فردا آپ می کنم آخرشن موقع برگشتن از بچه ها گرفتیم و البته عکسهای فوق العاده زیبای بارش. ممنونم که خلاصه سفرنهمه منو خوندید.

تمام عکسها از محمد انصاری

عکس بصورت مخروطی با جند نوردهی متفاوت از صورت فلکی ذات الکرسی ثبت شده است.

عکس بصورت تریس با 10 دقیقه نور دهی بیا دوربین زنیت با فیلم حساسیت 200 با عدسی واید 28 ثبت شده است .

تصویر زیر با دوربین زنیت با فیلم حساسیت 200 با 3 دقیقه نور دهی با عدسی واید 28 ثبت شده است.

 

گزارش اولین کارگاه یک روزه نجوم آماتوری : رصد و ثبت سیارات

گزارش اولین کارگاه یک روزه نجوم آماتوری در تاریخ جمعه نوزده مرداد  با با تاخیری 1 ساعته در حالی آغاز شد که حدود 50 نفر از علاقه مندان در فرهنگسرای ابن سینا واقع در خیابان ایران زمین حضور داشتند . پس از پخش آیاتی چند از کلام الله مجید و سرود ملی مجری آقای مشمولی برنامه را راس ساعت 10 با پوزش از حضار به خاطر تاخیر پس از خواندن رزومه کوتاهی از خانم نفیسه نعیمی پور برای ایراد سخنرانی خود دعوت کرد .

خانم نعیمی پور توضیحاتی در مورد واحد جدید فعالیتهای فرهنگی و هنری در ماهنامه دادند و اینکه بخش تمام برنامه های جنبی مجله را ساماندهی می کند . سپس در مورد برنامه امروز و برنامه های جدید و آینده مجله سخن گفتند . در آخر هم در مورد فرمهای نظرسنجی در موردبرنامه امروز و کلا برنامه های مجله توضیحاتی دادند و با تشکر از آقایان رستمی و امام به خاطر برنامه امروز حرفشونو تمام کردند .

نوبت به سخنرانی اول با نام مشخصات عمومی سیارات رسید که آقای کوکرم در آن مشخصات سیارات منظومه شمسی از دید ناظر زمینی برای حالات رصدی مختلف و تحولات رصدی و نحوه ثبت علمی و چگونگی رصد عمومی آنها سخن گفتند . سپس با استراحتی 15 دقیقه ای نوبت به سخنرانی آقای ناظمی در مورد رصد با چشم غیر مسلح در منظومه شمسی رسید که ایشان در آن در مورد گام های اولیه رصد بدون ابزار و معیار بورتل و حالتهای مختلف آسمان برای رصد و کشیدن طرح و ثبت و رصد اجرام قابل دید در درون منظومه شمسی توضیحاتی عمومی دادند . همچنین با معرفی گروه ALPO از همگی دعوت کرد با رفتن به سایت این گروه برگه های ثبت رصد ، توصیه نامه ها و ... را دریافت کرده و رصدهای خود را علمی کنند .

در هنگام وقت 1 ساعته برای صرف ناهار بین حضار پوشه ای شامل نام هر یک از شرکت کنندگان و برنامه کارگاه و برگه های نظر سنجی یاد شده پخش شد . پس از صرف ناهار راس ساعت 2 سخنرانی آقای وفا در مورد رصد سیارات زمین مانند آغاز شد که ایشان در آن در مورد آشفتگی جوی و مکانهای مناسب رصدی و مقیاس های مختلف رصدی و ... صحبتهایی کردند و بعد از آن در مورد رصد هر یک از سیارات داخلی و نحوه رصد آنها و پیچیدگی ها و بهترین زمان و مکان برای رصد و ابزار و فیلترهای مناسب برای رصد سخن گفتند . سپس نوبت به سخنرانی بلند آقای تفرشی در مورد سیارات بیرونی و نحوه رصد آنها رسید که در بخش اول آن در مورد سیاراتی که عوارض آنها از زمین دیده می شود و ابزار مورد نیاز و مشکلات مربوطه توضیحاتی دادند و پس از وقت استراحت 15 دقیقه ای ایشان سخنرانی بعدی خود را در مورد رصد و ثبت علمی شروع کردند که در آن به توضیح برگه های ثبت و مکانهای ثبت و کشیدن طرح برای هر رصد و همکاری بین المللی با انتخاب یک هدف مشخص پرداختند . پس از آن به ادامه سخنرانی قبلی پرداختند که در بخش دوم آن در مورد سیارات گازی ساختار آنها و حالتهای رصدی و طرح زدن از آنها و ابزارها و فیلترهای مناسب با نشان دادن عکسهایی آماتوری در همین زمینه سخن گفتند . سپس نوبت به سخنرانی آقای داوودیان در مورد  عکاسی از سیارات رسید که متاسفانه به علت کمبود وقت بسیار سریع در مورد تلسکوپهای مناسب و انواع دوربینها و حالتهای عکسبرداری و انواع وبکم ها و نرم افزار ها و سایتهای مرتبط توضیح دادند و در آخر هم برنامه پرسش پاسخ در مورد همین سخنرانی انجام شد . پس از آن حضار به پشت بام فرهنگسرا رفتند و با تاریک شدن هوا به رصد مشتری پرداختند که در آن میان بین حضار و سخنرانان بحثهایی مختلف در همین زمینه درگرفته بود که حضار سوالهای خود را در آن بیان می کردند . در آخر هم این برنامه به کار خودش در ساعت 9 پایان داد .           

 

 

بقیه عکسها در ادامه مطلب !!!

ادامه نوشته

شهاب های برساووشی هم گذشتند

               

 بارش شهابی برساووشی هم فرو نشست. با توجه با اطلاعات سازمان بین المللی شهابها IMO اوج بارش در بعد از ظهر روز یکشنبه در ساعت 2 - 3 بود و طبق اطلاعات گزارش شده از تمام مراکز مستقر رصد شهابها، تعداد شهابها در هر ساعت برابر 100 عدد تخمین زده می شود.

 

شما در تصویر زیر شاهد منظره زیبایی از آسمان هستید که مورد هجوم شهابها قرار گرفته است. این تصویر توسط یک ستاره شناس آماتور بنام Chris Peterson  ثبت شده است. این تصویر حاصل از نوردهی بلند مدت یک دوربین دیجیتالی مجهزبه لنز فیش آی Colorado ثبت شده است.

 

پترسون می گوید: این عکس حاصل از چندین عکس می باشد که بین شبهای 10-13 آگوست گرفته شده است. شما در این تصویر شاهد 284 شهاب هستید.

 

برای دریافت اطلاعات بیشتر و مشاهده گزارشات رصدگران در دور دنیا اینجا کلیک کنید.

 

تصویری که شما در زیر مشاهده می کنید توسط  Fred Bruenjes می باشد که مربوط به بارش برساووشی سال ۲۰۰۴ می باشدُ این تصویر حاصل ۶ ساعت نورهی بوسیله لنز واید ۱۱ حاصل شده است.

 

 

ترجمه: محمود انصاری

منبع: Space Weather

Perseid meteors

 زود يك برگ كاغذ بردار. روي آن اين تاريخ را يادداشت كن : يكشنبه-21 مرداد و كنار آن بنويس : بارش شهاب در تمام طول شب. حالا اين كاغذ را به ديوار اتاقت نصب كن تا مطمئن باشي كه بارش شهاب perseus (بر ساووش) را فراموش نمي كني.

منشا اين باران دنباله دار swift-tuttle  است. با اينكه اين دنباله دار نزديك زمين نيست، دم آن مدار زمين را قطع مي كند و ما هر سال در مرداد ماه از آن عبور مي كنيم. ذرات كوچك غبار دنباله دار با سرعت 132000 مايل در ساعت به جو زمين برخورد مي كنند. با اين سرعت؛ حتي كوچكترين ذرات غبار هم هنگام از هم پاشيدن رگه ي واضحي از نور (شهاب) ايجاد مي كنند. چون شهاب هاي swift-tuttle از صورت فلكي perseus خارج مي شوند به آنها شهاب هاي "perseid" مي گويند.

اين بارش همين الان هم شروع شده، اما اوج آن روزهاي يكشنبه و دو شنبه است. روز يكشنبه ساعت 9 تا 10 شب، وقتي perseus از جنوب شرقي طلوع مي كند، شروع مي شود. اين بهترين زمان براي رصدEarthgrazer  هاست.( Earthgrazerها شهاب هايي هستند كه از سمت افق نزديك مي شوند و مانند سنگي كه از سطح درياچه اي مي پرد، فقط با تماس سطحي از جو مي گذرند.)

Earthgrazerها دراز، آهسته و رنگارنگ هستند و از زيبا ترين شهاب ها محسوب مي شوند. در يك ساعت ممكن است فقط تعداد كمي از اين شهاب ها را ببيني اما ديدن حتي يكي از آنها ارزش صرف تمام شب را دارد.

همين طور كه شب آشكار تر مي شود ، perseus در آسمان بالاتر مي رود و تعداد شهاب ها چند برابر مي شود. تا ساعت 2 صبح دوشنبه،  ممكن است ده ها شهاب در هر ساعت از آسمان عبور كنند. قبل از سپيده دم اين تعداد از يك شهاب در دقيقه هم تجاوز مي كند كه اين همان اوج بارش است(crescendo).

براي رصد بهينه از آلودگي نوري شهر دور شو، روشن ترين شهاب ها از مراكز شهري هم ديده مي شوند ولي شهاب هاي ضعيف و كمرنگ فقط از حومه شهر ديده مي شوند ( اين رگبار شهاب ها مي تواند بهانه ي خوبي براي رفتن به يك اردو باشد!)

و... يك جايزه براي تو كه به رصد مي روي : در صورت فلكي ثور، درست زير perseus  ، مريخ مثل يك ستاره ي  سرخ مي درخشد. بسياري از شهاب هايي كه در اين دو شب مي بيني درست از كنار مريخ مي گذرند. ممكن است به جاي دنبال كردن شهاب ها در حالي به خودت بيايي كه نمي تواني از مريخ چشم برداري. ويژگي افسونگري در آن وجود دارد... شايد رنگ سرخش، شايد اينكه مثل يك ستاره ي واقعي چشمك نمي زند. تو به مريخ خيره مي شوي و مريخ هم پاسخ نگاهت را مي دهد.

 

 

آسمان شرق، قبل از طلوع خورشيد روز دوشنبه

 

 

 

 

تصويري از perseid هاي سال قبل

منابع:science.nasa.gov

    spaceweather.com

شاتل اندویر خشمگین بسوی فضا شلیک شد

 

شاتل اندویر ( space shuttle endeavour ) اولین پرواز خود را بعد از سانحه 2003 شاتل کلمبیا با موفقیت انجام داد. این شاتل به همراه هفت خدمه خود امروز با صدای مهیب خود عازم ایستگاه فضایی شد. در این ماموریت شاتل خانم  مورگان که یک معلم است، شش خدمه دیگر شاتل را همراهی میکند. این اولین بار است که بعد از سانحه شاتل چلنجر یک معلم عازم ایستگاه فضایی می باشد.

 

شاتل اندویر بوسیله سه موشک اصلی موتور خود که با سوخت هیدروژن مایع  و البته بهمراه دو موشک با سوخت جامد، کار می کنند، شاتل 4.5 پوندی را در ساعت 6:36:42 بعد از ظهر امروز بوقت محلی از سکوی 39A مرکز فضایی کندی  عازم ایشتگاه بین المللی فضایی کردند.

 

یک دقیقه پس از پرتاب شاتل، شاتل نیمی از سوخت مایع خود را مصرف کرده و یک دقیقه و 4 ثانیه پس از آن شاتل در ارتفاع 29 مایلی از سطح زمین بود و سرعتی تقریبا در حدود 3650 mph دارا بود. بوستر های شاتل بعد از اینکه شاتل شروع به چرخیدن در مدار صعودی بود از شاتل جدا شده و با چتر در اقیانوس آرام برای مصارف بعدی سقوط کردند و شاتل بوسیله سه موتور اصلی خود به سفر خود بسوی ایستگاه فضایی ادامه داد.

 

برای اطلاع از زمان بندی ماموریت شاتل اندویر اینجا  کلیک کنید.

 

ترجمه: محمود انصاری

منبع: Space Flight Now

 

ماه گرفتگی

ماه گرفتگي رو يايي

 

چشم ها يت را ببند ،  نفس عميقي بكش و بگذار ذهنت به يك ساحل دوردست سفر كند: پايان روز است و خورشيد در حال غرق شدن دربين امواج درخشان در ياست. كنارپايت، ماسه ي مرطوب، شفق را منعكس مي كند در حالي كه بالاي سرت آسمان آبي بزرگ به تركيب ابر آلودي از مسي و طلايي غروب رنگ مي بازد- آنقدر زنده و روشن كه نفست بند مي آيد.

نسيمي پشت گردنت را نوازش مي كند و تو متوجه ماه كامل كمرنگ كه در طول شب بالا و بالاتر مي رود مي شوي. خوب... ماه مي توانست كمي پررنگ تر باشد. دستت را دراز مي كني و چهره ي ماه را با كمي از رنگ هيجان انگيزغروب مي پو شاني. حالا بهتر شد.

اما چه بد كه اين فقط يك روياست...

صبح زود روز سه شنبه، 6 شهريور اين رويا به حقيقت مي پيوندد. قرار است يك ماه گرفتگي رنگارنگ و زيبا كه از پنج قاره قابل مشاهده است به وقوع بپيوندد.  

 

 

 

تصويري از ماه گرفتگي 3 مارس                       

 

 

 

ماه گرفتگي وقتي ماه وارد سايه ي زمين مي شود شروع مي شود.ابتدا تغييرات زيادي ديده نمي شود. حاشيه ي سايه ي زمين به بيرنگي خود ماه است ؛ ممكن است ناظر حتي متوجه نشود چيزي در حال وقوع است.  اما همينطور كه ماه بيشتر نفوذ مي كند دگرگوني تكان دهنده اي ايجاد مي شود. حول و حوش 5 و 52 دقيقه صبح  رنگ ماه از خاكستري به قرمز شفقي تغيير مي يابد.اين همه ي ماجراست كه حدود 90 دقيقه طول مي كشد.

براي اينكه متوجه شوي چرا اين تغييرات ايجاد مي شوند، چشم هايت را ببند و خود را روي ماه تصور كن. دوباره، در ساحل ايستاده اي اما اينبار به جاي آب ، بوسيله ي صد ها مايل گدازه ي سخت و خاك آلود محاصره شده اي. بالاي سرت زمين ،خورشيد را كاملا در پشت خود پنهان كرده است. ماه گرفتگي آغاز شده است.

با پوشيده شدن خورشيد، احتمالا انتظار تاريكي مطلق داري؛ اما نه،زمين زير پايت روشن است. چرا؟ دوباره به زمين نگاه كن، انگار لبه ي سياره مان آتش گرفته. پيرامون زمين همه ي طلوع ها و غروب هاي دنيا را مي بيني، همه را با هم. اين نور شگفت انگيز سايه ي زمين را نوراني مي كند و ماه را به چشم اندازي از خاك مسي و تپه هاي طلايي تبديل مي كند.

 

بيدار شو! اين ماجرا قرار است واقعا اتفاق بيفتد پس به كمي برنامه ريزي نياز داريم. آلارم ساعتت را يك ساعت زودتر تنظيم كن تا وقت كافي براي آماده شدن داشته باشي!

منبع: science.nasa.gov

ققنوس آتشین

این دو عکسی که شما نظاره گر آنها هستید لحظاتی پس از پرتاب موشک Delta 2 در 3 آگوست 13 مرداد ، که حاوی سطح نشین ققنوس که قرار است در 10 آگوست 2008 بر روی قطب شمال مریخ شروع به اکتشاف خود کند، ثبت شده اند. موشک دلتا 2 دارای یک موتور اصلی که دقیقا در پایین و شش عدد راکت کوچک دور بدنه موشک قرار دارد که وظیفه آنها خارج کردن و بلند کردن موشک از سطح زمین است. موشک دلتا 2 ققنوس قرن را راهی یک سفر 420 میلیون کلیومتری کرده است که قرار است که 10 ماه بعد از سفر کردن در فضای بی انتها به مریخ برسد.

 

عکس اول نشاندهنده بلند شدن اولیه موشک از کپ کانورال سکوی A17  بوسیله موتور اصلی موشک که سوخت مایع است و 9 راکت محرکه موشک است. این عکس با نور دهی نسبتا کمی در حدود 5 دقیقه بوسیله Chris Miller ثبت شده است.

 

عکس دوم در لحظه جدا سازی راکت ها از موشک است که مرحله اول ماموریت بعد از پرتاب به حساب می آید. این راکت ها که حاوی سوخت جامد هستند بعد از اینکه از موشک اصلی جدا شدن در اقیانوس آرام سقوط می کنند. شما در این تصویر نظاره گر منظره زیبایی هستید بطوری که شما بجز از مشاهده موشک نظاره گر صورت فلکی جبار و خوشه باز هفت خواهر ( پروین ) هستید . این تصویر هم توسط Chris Miller به ثبت رسیده است.

 

ترجمه: محمود انصاری

منبع: Space Flight Now

 

                  

 

                  

 

گاهنامه 6

ققنوس در راه مریخ

  مریخ نشین ققنوس سفر ۱۰ ماهه‌ی خود را به سوی مریخ آغاز کرد. این مریخ نشین با موفقیت از پایگاه فضایی کیپ کارناوال به فضا فرستاده شد.

                      

به دلیل وجود یک جبهه هوای نامساعد در اطراف سکوی پرتاب موشک در مرکز فضایی کیپ کارناوال در بعد از ظهر روز سه شنبه، سوخت گیری مرحله دوم موشک بالابرنده‌ی مریخ نشین ققنوس به صورت کامل انجام نگرفت. زمانی که سوخت گیری در صبح روز چهارشنبه به اتمام رسید، نا هماهنگی در جدول زمان بندی٬ پرتاب روز جمعه ققنوس را که قرار بود به وسیله یک موشک Delta ۲ انجام شود تا ۲۴ ساعت بعد به تعویق انداخت.

مریخ نشین ققنوس پس از پرتاب راهی قطب شمال مریخ خواهد شد. ققنوس با استفاده از بیلچه، بازوی تلسکوپی و آزمایشگاه داخلی خود در جستجوی شرایط مناسب برای وجود حیات همانند زمین ( میکروبی ) و يافتن ردي از وجود ترکيبات آلي در زمان حال يا گذشته مریخ خواهد بود. ققنوس همچنین آب وهوای قطب مریخ را بررسی خواهد کرد.

منبع: سایت مجله نجوم

 نویسنده: محمود انصاری   

ادامه نوشته

گاهنامه 5

 در این قسمت می خواهم بیشتر راجع به مبدا گاهنامه های مختلف صحبت کنم و این که چگونه و از چه زمانی تصمیم به ایجاد سال و تاریخ گرفته شد.اینکه آیا واقعا ما در سالی هستیم که وجود دارد.یعنی الان که 1386 است،واقعا در این سال قرار داریم یا نه؟

زمان چیست؟آیا واقعیتی است یا جز اختراع فکر آدمی چیز دیگری نیست؟در قلمرو فلسفه و ما بُعد طبیعت و اختر شناسی و فیزیک سخن بسیار رفته،اما تعریف منجزی برای آن به دست داده نشده است.قبل از ظهور پدیده نسبیت،کسی درصدد تعریف کردن آن نبود و بعد از آن هم.پس آنچه مسلم است،زمان به صورت خطی صاف و از دو سو متناهی است که ما در قسمتی از آن قرار داریم،گذشته در قسمتی و آینده در قسمتی.زرتشتیان،یهودیان،عیسویان و به پیروی از آنان مسلمانان مبدای تاریخی انتخاب کرده اند،موهومی.اما به هر تقدیر وقتی که مبدای یک بار مشخص شد بقیه را می توان با آن سنجید.

مبدا های اختیار شده متعدد است،اما آن که بیشتر از همه متداول است میلاد مسیح است که گاهشماری براساس آن مبدا را میلادی می نامند.مبدا میلادی نزد همه عیسویان و بسیاری از اقوام غیر مسیحی و حتی بسیاری از کشورهای اسلامی متداول است.مبدا گاهشماری ایرانی سال 1 هجرت بود و هست و خواهد بود.اما وقتی که در تنظیم گاهشماری کنونی پی برده شد که در 2346 سال یعنی 24 قرن قبل از هجرت به وجود آمده است لازم دیده شد که مبدا ملی برای آن اختیار شود.و آن سال 1 به مبدا ملی است و مقارن با 2346 سال پیش از هجرت و 1725 سال پیش از میلاد بوده است.پس گاهشماری ایرانی دو مبدا دارد:هجری و خورشیدی.

تاریخ میلادی در نزدیک به 525 سال بعد از تولد مسیح و به وسیله یک راهب به نام دیونوسیوس اکسی گوئوس اختراع شد.سر آغاز این تاریخ اول ژانویه 754مین سال از بنای شهر رم است.

مبدا هجری هم چند سالی پس از هجرت وضع شد. پیامبر در سپتامبر 622م مکه را به قصد مدینه ترک گفتند.اما روز خروج از مکه و روز ورود به مدینه مبدا قرار نگرفت.بلکه اول محرم سالی که هجرت در آن وقوع یافت و مقارن با 16 ژوئیه 622 و 26 تیر ه.ش، بود،مبدا تاریخ هجری قمری مقرر گردید.مبدا تاریخ هجری شمسی 119 روز جلوتر یعنی 19 مارس 622 است.

در مورد مبداهای دیگر مختصرا توضیح می دهم:

آفرینش جهان.به عقیده زرتشتیان 3000 سال پیش از ولادت زرتشت،به عقیده یهودیان 2448 سال قبل از ظهور موسی و به گمان مسیحیان 5519 قبل از میلاد،آفرینش جهان بوده است.دقیقترین (!) محاسبه از قدیس جیمز اشر اسقف کلیسای انگلستان است که در سال 1305/1656 آفرینش جهان را در ساعت 8 صبح روز 23 اکتبر 5519 قبل از میلاد اعلام نمود!!!

طوفان.بعضی از آن به طوفان مشهور نوح تعبیر کرده اند و برخی هم طوفان برفی شدیدی همزمان با پادشاهی جمشید پیشدادی دانسته اند.هر دو فرض بالا بی پایه اند و بر سر آن ها اختلاف بسیار است.بعضی دیگر آن را 546 سال پیش از شروع تاریخ یزدگردی قدیم ومقارن با 5571 قبل از میلاد دانسته اند.بعضی از موبدان زرتشتی آن را 2715 سال پیش از تولد زرتشت انگاشته اند.

تاریخ رصد.این تاریخ ایرانی است و مبدا آن اولین رصد در رصد خانه نیمروز یا رصد خانه بلخ بوده ومقارن بوده است با 2346 قبل از هجرت/1725 قبل از میلاد.این رصد در محاسبات کنونی تقویم ما نقشی شایان توجه داشته است.ذبیح بهروز در تقویم و تاریخ در ایران می نویسد که محل رصد خانه نیمروز در وسط منطقه آبادان جهان آن زمان واقع بوده است.

تاریخ جلالی.مبدا این تاریخ که پایه گاهشماری کنونی ما است روز آدینه 9 رمضان 471 هجری قمری/15 مارس 1079 میلادی/15 آدار اسکندری/19 فروردین 448 یزدگردی/و (بر طبق گاهشماری کنونی) اول فروردین 458 هجری شمسی بوده است.تاریخ جلالی مبدا سال جلوس ملکشاه بر اریکه سلطنت بوده است.

 

 

گردآوری و نگارش:امین اسعدی

E-mail:[e-mail]

ID:phoenix_0072002

به یاری خانم مهتاب سعیدان

مشتری-قسمت اول

مشتري

 

 

مشتري پنجمين و بزرگترين سياره در منظومه شمسي است.اگر داخل مشتري خالي بود ، بيش از 1000 سياره مانند زمين در آن جا مي گرفت ؛ هم چنين مشتري جرمي در حدود 1.9 x 10²⁷  كيلوگرم و قطري برابر با 142800 كيلومتر (88736 مايل) دارد.تا به حال 62 قمر براي مشتري شناخته شده كه 4 قمر معروف آن به نام هاي "كاليستو ، اروپا ، گانيميد و يو" توسط گاليله در سال 1610 مشاهده و كشف شدند.به دور مشتري يك حلقه وجود دارد ، اما اين حلقه واضح نيست و تقريباً از زمين ديده نمي شود (اين حلقه در سال 1979 توسط Voyager 1  مشاهده شد).جو اين سياره داراي مقدار زيادي هيدروژن ، هليم با مقدار اندكي از متان ، آمونياك ، بخار آب و تركيبات ديگر مي باشد.در اعماق دروني مشتري فشار به قدري بالاست كه اتم هاي هيدروژن شكسته مي شوند و الكترون آزاد ميكنند ، به طوري كه اتم هاي مورد نظر شامل بار مثبت مي شوند.اين فرآيند پايه اي براي تبديل هيدروژن به فلز مي باشد.

 

نوارهاي رنگي ، ابرهاي اتمسفري و گردبادها جزء ويژگي هاي بارز سيستم ديناميكي هواي مشتري مي باشند.الگوي ابرهاي نوارگونه طي چند ساعت يا چند روز تغيير ميكند.لكه ي سرخ بزرگ مشتري يك گردباد عظيم است كه در خلاف جهت عقربه هاي ساعت حركت ميكند.در لبه ي خارجي ، موادي كه ظاهر مي شوند در عرض 4 تا 6 روز تغيير مي كنند ؛ در نزديكي مركز ، حركت ها آرام تر و تقريباً به صورت رندُم در مسير مي باشند.جهت حركت طوفان هاي كوچكتر و گردبادها را از روي ابرهاي نوارگونه مي توان يافت.

 

شفق هايي كه در ناحيه ي قطبين مشتري ديده مي شود ، شبيه به شفق شمالگان زمين است.مشخص شده كه دليل ايجاد شفق هاي قطبي مربوط به موادي است كه از قمر "يو" به صورت مارپيچي در امتداد ميدان مغناطيسي منتشر شده و در جو مشتري به دام مي افتند.رعد و برق هاي ناشي از برخورد ابرها با ارتفاع زياد در اين سياره ، شبيه به رعد و برق هاي عظيمي است كه در جو بالايي زمين تا به حال مشاهده شده اند.

 

حلقه ي مشتري

 

 

برخلاف الگوي حلقه هاي پيچيده و تركيبي زحل ، مشتري داراي سيستم حلقوي ساده اي است كه تشكيل شده از يك هاله ي دروني ، حلقه ي اصلي و حلقه ي نازك بيروني يا Gossamer  .فضاپيماي Voyager  ، Gossamer را تنها يك حلقه نشان داد اما تصاوير فضاپيماي Galileo كشفيات غير منتظره اي را ارائه داد مبني بر اينكه Gossamer از 2 حلقه تشكيل شده است.حلقه ي دروني توسط حلقه ي بيروني احاطه شده است.اين حلقه ها بسيار باريك هستند و از اجزاي غبار آلودي كه از برخورد شهاب سنگ هاي بين سياره اي با 4 قمر كوچك داخلي مشتري به نام هاي , Metis , Adrastea , Thebe" "Amalthea  به وجود آمده اند ، تشكيل شده اند.بيشتر اين ذرات اندازه ي بسيار ريزي دارند.

 

هاله ي دروني حلقه ، حلقوي شكل است و در حدود 92000 كيلومتر تا 122500 كيلومتراز مركز مشتري گسترش يافته است.مهمترين و روشنترين حلقه از مرز هاله در حدود 128940 كيلومتر فاصله دارد كه مي توانيم اين فاصله را با مدار داخلي Adrastea مقايسه كنيم.هر چقدر به مدار داخلي Metis نزديك مي شويم ، روشنايي حلقه ها كاهش مي يابد.

 

حلقه هاي مشتري و قمر هايش به صورت كمربندي قوي از الكترون ها و يون هايي كه در ميدان مغناطيسي سياره به دام افتاده اند ، وجود دارند.اين ذرات و ميدان آنها ، جو مغناطيسي و يا محيط مغناطيسي را در بر گرفته اند.

 

 

مشخصات مشتري

Jupiter Statistics
Mass (kg)	1.900e+27
Mass (Earth = 1)	3.1794e+02
Equatorial radius (km)	71,492
Equatorial radius (Earth = 1)	1.1209e+01
Mean density (gm/cm^3)	1.33
Mean distance from the Sun (km)	778,330,000
Mean distance from the Sun (Earth = 1)	5.2028
Rotational period (days)	0.41354
Orbital period (days)	4332.71
Mean orbital velocity (km/sec)	13.07
Orbital eccentricity	0.0483
Tilt of axis (degrees)	3.13
Orbital inclination (degrees)	1.308
Equatorial surface gravity (m/sec^2)	22.88
Equatorial escape velocity (km/sec)	59.56
Visual geometric albedo	0.52
Magnitude (Vo)	-2.70
Mean cloud temperature	-121°C
Atmospheric pressure (bars)	0.7
Atmospheric composition Hydrogen Helium	90% 10%

 

ترجمه و گردآوري : هادي محمودي

با همکاری خانم نیلوفر کوچکی

 

منابع:

سايت هاي:    NASA  و   Solarviews 

كتاب دهـــــــر  نوشته دكتر حسين سالاري

 

گاهنامه 4

 قرار بر این بود که این مقاله قسمت چهارم وآخرین سری مقالات گاهنامه باشد.اما به پیشنهاد برخی حال که در راه نوشتن به موضوع گاهنامه پرداخته ام از آن گذر سطحی نداشته باشمو سعی کنم که آن را توضیح بیشتری داده تا تمام مجهولات این موضوع برای همگان به معلومات مبدل گردانم.در تمامی علوم و به خصوص نجوم و در کل تمام هستی آن چه که همه را تحت الشعاع خود قرار داده است گذر زمان می باشد.و همین ضرورت آشنایی ما را با زمان وگذر آن فراهم می کند.در این قسمت به واحد های اندازه گیری زمان پرداخته ام.امیدوارم که توجهتان را جلب کند.از عزیزانی کهپیشنهاد یا انتقادی دارند تقاضا دارمبا ایمیل من (که در پایان مطلب داده شده است) ارتباط برقرار کنند.

واحد های اندازه گیری زمان:

طبیعی ترین واحد برای اندازه گیری زمان شبانه روز یا به طور مختصر روز است.که نتیجه حرکت وضعی زمین است.روز بر 3 قسم است:روز نجومی،روز خورشیدی حقیقی،روز خورشیدی متوسط.

روز نجومی زمان لازم برای یک دور حرکت وضعی زمین یا زمان محصور بین دو عبور پیاپی نصف النهار علیای محل بر مرکز ستاره ای ثابت است.طول آن نیز ثابت می باشد.

روز خورشیدی حقیقی فاصله زمانی بین دو عبور پیاپی نصف النهار محل بر مرکز خور شید است.طول روز خورشیدی حقیقی به دو سبب متغیرو اندکی از روز نجومی بیشتر است:یکی ثابت نبودن سرعت حرکت زمین که در نتیجه آن طول روز تغییر می کند; دیگری میل صفحه دایره البروج نسبت به دایره استوا.

روز خورشیدی متوسط فاصله دو عبور متوالی نصف النهار محل است بر مرکز خورشید متوسط.مقدار آن ثابت است و مساوی است با میانگین طول روز های خورشیدی حقیقی در یک سال.این روز در حدود 4 دقیقه از روز نجومی بلندتر است.آن را روز متعارفی نیز می گویند.مبدا روز خورشیدی حقیقی ظهر و مبدا روز متعارفی نیم شب است.

واحد زمان کوچکتر از روز یک بیست و چهارم روز است که ساعت نامیده می شود.ساعت را تسو (tasu) نیز می گویند.

اما تقسیم روز همیشه به این صورت نبوده است.در تمدن سومری روز و شب هر یک به سه قسمت مساوی تقسیم می شده است.بابلیان روز را به 12 ساعت روشن و 12 ساعت تاریک تقسیم می نمودند.تقسیم کنونی براساس شستگانی بابلی منتسب به مصریان است.

واحد طبیعی زمان بزرگتر از روز ماه است که فاصله آن دو دیدن متوالی ماه نو (هلال) است.ماه هلالی از 29.26 تا 29.8 روز تغییر می کند و مدت متوسط آن 29.530589 روز یا 29 روز و 12 ساعت و44 دقیقه و 2.88 ثانیه است.

واحد طبیعی زمان بزرگتر از ماه سال است که بر دو گونه می باشد:خورشیدی و مهی (قمری).سال خورشیدی نیز بر دو گونه است:نجومی و اعتدالی.سال خورشیدی اعتدالی 365.2421987 روز یا 365 روز و 5 ساعت و 48 دقیقه و 45.96768 ثانیه است.سال نجومی برابر است با 1.00003579 سال اعتدالی یا 365 روز و 6 ساعت و9 دقیقه و 12.2 ثانیه است.

سال مهی (قمری) = 12 ماه مهی = 12*29.530589 = 354.367068 روز متوسط = 354 روز و 8 ساعت و 48 دقیقه و 34.67 ثانیه.

هفته:

در قسمت قبل توضیحاتی در این باب دادهام.ولی مناسب دانسته ام  درباره هفته توضیحات بیشتری بدهم.

برای روابط اجتماعی واحدی کوچکتر از ماه نیاز بود.بعضی اقوام باستان دوره های 4 روزی معمول بوده است.در مصر دورهای 10 روزه و در روم دوره ای 9 روزه متداول بوده است در چین دورهای 10 روزه به نام هسون معمول بوده است.در تقویم زرتشتی ماه به دو دوره 7 روزی  و دو دوره 8 روزی تقسیم می شده است.در تقویم انقلابی فرانسه یعنی بعد از انقلاب 1789 «کاد» یعنی دوره 10 روزه جای هفته را گرفت ولی چند سال بیشتر دوام نیاورد.از عوامل مهمی را که در به وجود آمدن هفته موثر می دانند.یکی مقدس بودن عدد 7،فاصله بین ماه نو (هلال) تا ماه نیمه (تربیع) و ماه نیمه تا ماه تمام (بدر) و مهم ترین آن انجم هفتگانه جهان قدیم:خورشید،مه،تیر،ناهید،بهرام،برجیس (یا هرمزد) و کیوان هستند.

 

گردآوری و نگارش:امین اسعدی

E-mail:[e-mail]

ID:phoenix_0072002

به یاری خانم مهتاب سعیدان

 

 

Einstein Ring

بسمه تعالي

Einstein Ring

 

مقدمه

در اين مقاله سعي دارم تا شما را با پديده اي به نام Einstein Ring يا حلقه اينشتين آشنا كنم و به زباني ساده بيان كنم كه چگونه اين پديده نادر رخ مي دهد.

 

Einstein Ring چيست ؟

تصوير شماره 1

شايد تا به امروز تصاويري مشاهده كرده باشيد كه مانند آن چيزي است كه در شكل 1 مشاهده    مي كنيد.در اين تصوير يك حلقه نوراني را مي توانيد مشاهده كنيد كه به دور يك ستاره بسيار دور وجود دارد.شايد در نگاه اول فرض كنيد اين يك سحابي باشد،اما اگر كمي اطلاعات داشته باشيد، در حال حاضر در حال مشاهده نور ستاره اي در پشت ستاره جلويي هستيد.شايد بپرسيد چنين چيزي امكان ندارد،چرا كه نور ستاره نقطه اي است نه حلقه اي!اما با خواندن قسمت بعد مي توانيد به اين پرسش پي ببريد.

 

 

 

 

Einstein Ring چگونه بوجود مي آيد؟

طبق نظريه نسبيت انيشتين نور در نزديكي يك ميدان گرانشي از مسير خود كه يك خط مستقيم است منحرف مي شود.حال ما مي خواهيم اين نظريه را در مورد ستارگان بررسي كنيم.ابتدا يك ستاره را در نظر مي گيريم كه چندين سال نوري از ما فاصله دارد.اگر در بين راه اين ستاره هيچ جرمي وجود نداشته باشد،ستاره دقيقا در محل واقعي خود در آسمان قرار خواهد داشت.اما بعضي ستارگان جلوي ديگر ستارگان قرار دارند و مانع از اين مي شود كه نور ستاره پشتي به ما برسد.اما ما مي توانيم وجود ستاره اي را در پشت آن تشخيص دهيم.دليل آن است كه نور رسيده از ستاره α كه در پشت ستاره β قرار دارد قبل از رسيدن به ما توسط ميدان گرانشي ستارهβ انحنا پيدا مي كند و از مسير مستقيم خود كه يك خط صاف است، منحرف مي شود.به اين ترتيب ما مي توانيم ستاره اي كه در پشت ستاره اي ديگر قرار دارد را مشاهده كنيم،فقط با اين تفاوت كه آن ستاره را در محل اصلي خودش در عالم نمي بينيم!در ضمن در اين مثال به ستاره β « لنز» گفته مي شود.

تصوير شماره 3

حال به شكل شماره 2 مراجعه مي كنيم.در اين شكل لنز يك كهكشان در نظر گرفته شده است.در قسمت بالاي تصوير نمايي را از چگونگي ايجاد Einstein Ring نشان مي دهد.همانطور كه مي بينيد پديده Einstein Ring (حلقه كامل) زماني روي  مي دهد كه زمين ، لنز و ستاره در يك راستا قرار بگيرند. فهميديم Einstein Ring زماني تشكيل مي شود كه زمين،لنز و ستاره در يك خط راست قرار بگيرند،حالا ما در نظر مي گيريم كه زمين و لنز در يك خط راست باشند اما ستاره با اين دو عضو يك خط راست را تشكيل ندهد و بسيار كم منحرف شده باشد.در اين صورت هنوز هم پر تو هاي نور ستاره توسط لنز انحنا پيدا مي كند،ولي تشكيل Einstein Ring را نمي دهد و تشكيل يك،دو و يا چندين تصوير ظاهري از ستاره مي دهد.

حلقه ناكامل

در بعضي از تصوير ها مشاهده مي نماييم كه Einstein Ring كامل نيست، بلكه حلقه اي نيمه و يا تكه اي دارد.دليل قطعي اين پديده به نظر بسياري از دانشمندان نحوه قرار گيري سه جرم زمين،لنز و ستاره مي باشد.بطوري كه ستاره در يك خط مستقيم قرار ندارد،اما آنقدر هم منحرف نيست كه حلقه تشكيل نشود.به همين دليل حلقه اي كه تشكيل مي شود يا نيم حلقه است يا تكه تكه.البته نظريه هاي ديگري هم پيشنهاد شده است ، اما قانع ترين آنها همين دليل است.

  

 

شكل شماره 2

براي مشاهده تصوير بزرگ تر بر روي تصوير كليك نماييد.

 

 

2007©Arvin Jenabi

 http://astroeye.blogfa.com

گزارش دومین همایش حیات از ماهنامه نجوم ...!!!

دومین قسمت از این مجموعه همایش 12 قسمتی با موضوع حیات که چهارشنبه اول هر ماه  برگزار   می شود در تاریخ 2 مرداد در فرهنگسرای ابن سینا واقع در خیابان ایران زمین با حدود 20 دقیقه تاخیر در حالی آغاز شد که حدود 100 نفر از علاقه مندان در این برنامه شرکت کرده بودند ... !!!

 

 

بقیه گزارش به همراه عکس در ادامه مطلب...!

ادامه نوشته

گزارش 7مین سالگرد تاسیس انجمن نجوم آماتوری !!!

7مین سالگرد تاسیس انجمن نجوم آماتوری ایران در تاریخ دوشنبه اول مرداد  با حدود 10 دقیقه تاخیر در حالی آغاز شد که حدود 120 نفر از علاقه مندان در فرهنگسرای ابن سینا واقع در خیابان ایران زمین حضور داشتند . پس از پخش آیاتی چند از کلام الله مجید و سرود ملی مجری برنامه سرکار خانم محمدی دبیر اجرایی انجمن با خواندن بیت شعری و توسل به حضرت علی  (ع) برنامه را آغاز کرد .... !

 

بقیه در ادمه مطلب به همراه عکسهایی از همایش !

ادامه نوشته

آيروديناميك پرواز

سیاره نوردی

طراحی و ساخت موفقیت آمیز یک فضاپیما برای ارسال به فضا و انجام دادن آزمایشهایی در دنیاهای دیگر، کار بسیار دشواری است. به خصوص اگر این فضاپیما برای انجام ماموریت در سیارات بوده و وارد اتمسفر خاصی شود و در مسیر خود تا سطح سیاره اطلاعات را جمع آوری کند. معمولا این فضاپیماها پس از فرود خود نمی توانند مدت زیادی به کار ادامه دهند.

فضاپیماهای سیاره نورد در سیاراتی مانند ونوس (ناهید یا زهره) که دمای جو آن 482.2 درجه سانتیگراد ، فشار آن 90 برابر فشار جو زمین و جو آن آمیخته از دی اکسید کربن و ترکیبات اسید سولفوریک است، به انجام ماموریت می پردازند. ماموریت بعضی از آنها نیز در توپهای گازی عظیم الجثه مانند کیوان (زحل) یا مشتری صورت می گیرد. فضاپیمای گالیله موفق به نفوذ در لایه خارجی گازی مشتری تا فشار 22 برابر فشار زمین شد.

نا سا تعدادی از سفینه های خود مانند مارینر1 (Mariner) که اولین ماموریت به ونوس بود را از دست داده است. در سطح بین المللی نیز این اتفاق بارها تکرار شده است. اینگونه ماموریت ها به سالها فعالیت، هزینه های فراوان و تکنولوژی های پیشرفته تخصصی مانند محفظه های فشار و سیستمهای محافظ حرارتی و تجهیزات ویژه اندازه گیریهای علمی نیاز دارند.

در این زمینه تا کنون موفقیت های قابل توجه اندکی، مانند ماموریت چند فضاپیمایی پایونییر (Pioneer) به ونوس، ماموریت فضاپیمای گالیله و ماموریت اخیر اروپاییها با فضاپیمای هایگنز(Huygens) به قمر تایتان، که قسمتی از ماموریت کاسینی در زحل بود را داشته ایم. این ماموریتها یا مدتها قبل انجام شده اند، یا بسیار گران تمام شده اند و یا هر دو. چالش پیش روی نسل جدید ماموریتها، به کارگیری تکنولوژیهای جدید است، اما کسی راضی نمی شود مبلغی نزدیک به 1 بیلیون دلار را در معرض ریسک بگذارد!. در عین حال باید به یک نکته توجه کرد. چگونه از اینجا به آنجا برویم؟.

سیستم محافظ حرارتی را در نظر می گیریم. فضاپیما با سرعت 65.000 تا 80.000 کیلومتر در ساعت، یعنی سرعت لازم برای رسیدن به سیارات بیرونی مانند مشتری و کیوان، حرکت می کند. موقع رسیدن به مقصد، جرم فضاپیما انرژی بسیار زیادی دارد که در صورت ورود به درون جو سیاره مقصد، باید از آن کاسته شود به عبارت دیگر فضاپیما باید سرعت خود را کم کند. در شرایط تقریبا تهی فضا، سرعت زیاد مشکلی ایجاد نمی کند. اما زمانیکه یک فضاپیما با یک جو پر از مولکولهای گاز مواجه می شود، همه چیز به سرعت شروع به داغ شدن می کند. هرچه سرعت فضاپیما بیشتر باشد، بیشتر داغ می شود.

فضاپیمای گالیله که تا به امروز سخت ترین تلاش برای ورود به جو سیاره ای را انجام داده است دمایی دو برابر دمای سطح خورشید و نیرویی به اندازه 230g یعنی 230 برابر شتاب گرانشی در سطح زمین را هنگام نفوذ در مشتری تجربه کرد. در چنین شرایطی تنها می توان با داشتن یک شیلد حرارتی که با دقت طراحی و با دقت آزمایش شده و با مواد تخصصی ویژه مانند ترکیبات فنولیک (phenolic - نوعی رزین) کربن پوشانده شده است، نجات پیدا کرد. جنس این شیلد باید به قدری ضخیم باشد که اگر یک تکه آن از بین رفت، همچنان بتواند از فضاپیما محافظت کند. البته، هر اندازه که وزن شیلد حرارتی بیشتر باشد، فضاپیما تجهیزات کمتری را می تواند با خود حمل نماید.

با گذشت سالها از ارسال فضاپیمای گالیله در سال 1989، مواد جدیدی ساخته شده اند که قابلیتهای بهتری دارند. آنها هم سبکترند و هم مقاومت بیشتری دارند. ماده جدیدی که در مرکز تحقیقات ایمز (Ames) ناسا واقع در سیلی***** ولی کالیفرنیا اختراع شده است، PICA مخفف Phenolic Impregnated Carbon Ablator به معنی محافظ حرارتی فنولیک کربن اشباع شده، نام دارد.

این ماده بسیار سبک است، تولید آن نسبتا آسان است و خیلی راحت می توان آنرا به صورت اشکال خاصی در آورد. این ماده پیشرفت بزرگی در تکنولوژی فضاپیماها بود. از ماده PICA در محافظ حرارتی فضاپیمای ماموریت استارداست (Stardust) یا غبار ستاره استفاده شد. این فضاپیما در 7 فوریه 1999 به فضا فرستاده شد یعنی در دوران ماموریتهای "سریعتر، بهتر، ارزانتر" یا ماموریتهای FBC (Faster, Better, Cheaper) ناسا. دستاوردهای دوران FBC شکستهای پرهزینه ای را (مدارگرد آب و هوای مریخ و فرود در قطب مریخ) در بر داشت و از آن زمان ناسا این فلسفه (FBC) را کنار گذاشت. البته FBC دست کم یک نقطه مثبت داشت.

بر اساس این فلسفه پذیرفتن ریسک با این باور که اگر یک ماموریت کوچکتر و ارزانتر باشد احتمال عدم موفقیت آن بیشتر است اما در صورت شکست، فاجعه کمتری به بار خواهد آمد و ممکن است برای دوباره سازی آن، فناوری های جدیدی به دست آید، مجاز بود. فضاپیمای استارداست در 25 ژانویه 2006 به همراه نمونه هایی از یک دنباله دار به زمین بازگشت و ثابت کرد که PICA کار خود را به زیبایی انجام می دهد.

ارسال فضاپیما به سیارات و اقمار آنها امری گران و دشوار است و تجهیزاتی که برای رسیدن به هر یک از این اجرام مورد نیاز است، بسیار متنوعند. در همین راستا انجمن بین المللی سیاره نوردی سالانه یکبار گرد هم می آید و ضمن ارائه ایده ها و تکنولوژی های جدید، نظرات خود را در مورد انتخاب مقصد برای ماموریتهای آینده مطرح می کنند. پنجمین نشست این انجمن اواخر ژوئن 2007 در بوردوکس فرانسه برگزار شد.

تکنولوژی هایی که در آن مورد بحث قرار گرفتند از بالنهای کوچک (نوعی وسیله به نام بالوت (ballute) که تلفیقی از بالن و پاراشوت است و می تواند در فراز سطوح شناور باشد) تا سیستم های پیشرفته محافظ حرارتی و تجهیزات فوق سبک ساخته شده به کمک نانوتکنولوژی بودند.

مقاصد مورد توجه برای برنامه های آتی متعددند. از آن جمله می توان سیارات ونوس و عطارد، که می توانند به درک ما از تشکیل منظومه شمسی و این که چرا وضعیت این سیارات به گونه ایست که غیر قابل س*****ت هستند، را نام برد. علاوه بر آن قمرهای کیوان و مشتری، مانند قمر اروپا مقاصد خوبی می باشند. در قمر اروپا، علاوه بر وجود اقیانوس آب مایع در زیر لایه های یخی، امکان وجود ارگانیزمهای زنده وجود دارد. بسیاری بر این باورند که اروپا همه ملزومات اساسی شامل آب مایع، منبع انرژی و مواد مغذی را دارا می باشد. به هر حال تنها راه شناخت بیشتر، رسیدن به آنجا با یک فضاپیمای مناسب و همراه داشتن تجهیزات کامل است. هیچ یک از این تصمیم گیریها کار ساده ای نیست.

واقعیت این است که برای تحقق خواسته های همه مردم زمین، پول کافی وجود ندارد. صرفنظر از مسائل مالی، این وظیفه علوم و فناوری فضانوردی است که باید همراه با خواسته های بشر پیش رود.

نویسنده: لیزا چو- تیلبار
انجمن علوم
انستیتو SETI (seti.org)

ترجمه: لنا سجادیفر

http://www.academist.ir/forum/showthread.php?tid=1759

تصویر برداری از سطح ستاره نسر طایر

                 

ستاره شناسان با به کارگیری یک شبکه تلسکوپی متشکل از چهار تلسکوپ زمینی توانستند تصویری از نسر طایرثبت کنند. این ستاره یکی از ستارگان همسایه خورشید و از ستارگان درخشان آسمان تابستانی است.

 

تا پیش از این اخترشناسان تصاویری ازغول های سرخ تهیه کرده بودند. اما در تصویر جدید برای اولین بار سطح یک  ستاره نسبتا کوچک همانند خورشید که در هسته خود هیدروژن می سوزاند, نمایان شده است. «جان مونیر»John Monnier) ) از دانشگاه «میشیگان» (Michigan ), مجری و سرپرست مطالعه  در مورد این موضوع است که تحقیقات وی 31 می 2007 در مجله Science Express چاپ شد. او می گوید: کهکشان به وسیله عواملی  نسبتا نادر اما به همراه گرمای شدید و زیاد, سرعت زیاد چرخش ستارگان بوجود آمده است. این ستارگان بیش تر به نسر طایر شبیه اند تا خورشید و نسر طایر به ما امکان درک چگونگی قرار گرفتن این ستارگان پراکنده را در کهکشان می دهد.

 

 مونیر یکی از اعضای تیم بین المللی ستاره شناسان است که با به کارگیری چهار تلسکوپ از شش تلسکوپ مجموعه   Mt. Wilson کالیفرنیا -- که به وسیله مرکزHigh Angular Resolution Astronomy (CHARA) در دانشگاه ایالت جورجین در آتلانتا هدایت میشوند و از طرف موسسه دانشهای بنیادی ملیNational Science Foundation (NSF) حمایت جزئی می شود- این تصویر را از نسر طایر تهیه کرده است.

 

منبع: National Science Fundation

        سایت  آسمان پر از ستاره

ترجمه: محمود انصاری

ادامه نوشته

عمر انسان،کوتاه یا بلند؟

 

عمر انسان،کوتاه یا بلند؟

 

قرار بود که بعد از مقاله گاهنامه،مقاله ای هم در مورد گاهنامه ایرانی و به خصوص تقویم جلالی خیام بنویسم.ولی ترجیح دادم که نظر شما را به قسمتی از خاطرات برونو بورگل (ستاره شناس آلمانی) جلب کنم.خواندن این متن برای نجومی ها،تفکر انگیز و برای غیر نجومی ها،جالب می باشد.شاید این بهترین متنی باشد که در زمینه نجوم و خصوصا گاهنامه خوانده ام.

من و جنگلبان سالخورده روی برف منجمد...

 

 

گردآوری و نگارش:امین اسعدی

E-mail:[e-mail]

ID:phoenix_0072002

به یاری خانم مهتاب سعیدان  

 

ادامه نوشته

Helios Aircraft