نگرانی چینی‌ها از اقدام ارتش آمریکا

                

چین از اقدام ارتش آمریکا در انهدام کردن ماهواره جاسوسی آسیب دیده خود که قرار است که این ماهواره حامل 450 کیلوگرم مواد سوختی خطرناک با زمین برخورد کند، سخت نگران است.

 

مقامات ارتش ایالت متحده آمریکا طی بیانیه اظهار کرده­اند که امیدوار هستند که این ماهواره در طی هفته آینده قبل از ورود این ماهواره به جو زمین، ارتش آمریکا با شلیک یک موشک از یک ناو جنگی خود که در آب­های شمال اقیانوس آرام مستقر است این ماهواره را منهدم سازند.

 

 

 «آژانس خبری کسينهوا»(Xinhua News Agency)، به نقل از سخنگوی وزارت امور خارجه چین، «ليو جينچو»(Liu Jianchao)، که در روز یکشنبه هفته جاری اظهار کرد: دولت مردان چینی وضعیت موجود را تحت نظر دارند و بر این امر پای فشاری دارند که آمریکا را بموجب ایجاد خسارات احتمالی برای امنیت فضای خارج و داخلی  کشورهای جهان، از این اقدام منع کنند.

 

ليو جينچو  اظهار کرد: ارکانهای وابسته به دولت چین این فعالیت­ها را بدقت تحت نظر دارند و در صدد تدبیر اقدامات پیش گیرانه هستند.  

 

روسها هم نگرانی خود را درباره برنامه ارتش آمریکا در شلیک کردن موشک بمنظور انهدام این ماهواره آسیب دیده اعلام کردند، همچنین روسها بر این باورند که احتمالا ارتش آمریکا با این اقدام قصد دارد که سیستم پدافند موشکی خود را بصورت پنهانی مورد آزمایش قرار دهد.

 

ارتش آمریکا بر این امر واقف است که برنامه از بین بردن این ماهواره جاسوسی آسیب دیده یک برنامه آزمایشی برای از بین بردن ارتباطات مداری و اطلاعات نظامی نیست.

 

دولت بوش و مقامات رسمی ارتش آمریکا طی سخنرانی­های متعددی اظهار کرده­اند که این ماهواره هم اندازه یک اتوبوس، حاوی یک سوختی بنام هیدروزین است که ماده بسیار خطرناک و کشنده­ای برای موجودات زنده در حال حیات بر روی زمین است و می­تواند برای ساکنان منطقه­ای که این ماده به زمین  برخورد می­کند، کشنده باشد.

سیاست مردان آمریکایی که در کشورهای دیگر اقامت دارند آمورش­هایی را از قبل دیده­اند تا دولت­های دیگر را قانع سازند که این پروژه نتیجه مشترکی را برای همه­ ملت­ها در بر خواهد داشت و آن اشتراک در این است که مردم ملتها را از خسارات احتمالی برخورد این ماهواره با زمین که دارای سوخت بسیار خطرناک است، محفاظت می­کند. همچنین سیاست مردان آمریکای اظهار کرده بودند که پروژه دولت آمریکا از سال گذشته، زمانی که آمریکا سعی بر این داشت که یک ماهواره آب و هوا شناسی آسیب دیده خود را توسط یک موشک بالستیک از بین ببرد، مورد انتقادات دولت مردان چینی قرار گرفته بود.

 

(موشک قابل جایگزین 3 «SM-3» در 22 ژوئن سال 2007 طی یک شلیکی که از پدافند موشکی قسمت پرتاب موشکی بالستیک،  از یک سپر مخرب USS، بنام «DDG 73» که متعلق به نیروی دریایی ارتش آمریکا است، مورد آزمایش قرار گرفت).

به احتمال بسیار قوی، این ماهواره در هفته اول ماه مارس سال جاری به زمین برخورد خواهد کرد. مهندسین آمریکایی بر این باورند که نصف این ماهواره که وزنی در حدود 2,268 کیلوگرم دارد و انتظار می رود از سقوط جان سالم بدر ببرد و بازمانده ها آن برروی زمین در گستره شعاع چند صدکیلومتری پراکنده شود.

ترجمه و ویرایش: محمود انصاری

منبع:سایت سیمرغ ، سایت اسپیس

 

ماده تاریک

در این پست ماده تاریک رو از چند دیدگاه بررسی می کنم

از نگاه دانشنامه رشد:

ماده تاریک ممکن است از چیزهای معمولی مثل جنس سیارات تشکیل شده باشد، ولی سیاراتی مثل زمین به اندازه کافی جرم ندارند.

اما این نظریه چندین مشکل دارد، اول اینکه ما فرض کرده ایم سیارات فقط در اطراف ستارگان شکل گرفته اند، بنا بر این ستارگان به میزان بسیار کمی جرم آن ها را بالا می برند. با این حساب امگا = 0.005 خواهد بود که برای تشکیل دادن 88% جرم عالم کافی نیست.
دومین و مهمترین مشکل از ترکیب هسته ای مهبانگ (big bang nacleosynthesis) ناشی می شود. در لحظه تولد عالم وقتی مهبانگ رخ داد عالم ماده ای بسیار گرم تشکیل شده از انواع ذرات بود، در حالی که عالم بزرگ و بزرگتر و به سردی می گرایید ذرات ماده معمول مثل الکترون، نوترون و پروتون ها نیز سرد می شدند و اتمهای مواد موجود در عالم را تشکیل می دادند. غالب این اتمها مربوط به هلیوم و هیدروژن هستند.
BBN یک تئوری موفق است که نه تنها هیدروژن و هلیوم را به عنوان بیشترین عناصر جهان معرفی می کند بلکه نسبت آنها را نیز به درستی بیان می کند.
اما مسئله ای وجود دارد. مقدار هر ماده ای که تشکیل می شود به میزان ماده معمول تشکیل دهنده اتم (ماده بارنوییک) بستگی دارد و BBNمقدار این ماده را برای عالم کنونی چیزی در حدود امگا = 0.1 پیش بینی می کند.
باید توجه کرد که این میزان ماده بارنوییک برای مواد قابل مشاهده در عالم ما زیاد است در نتیجه مقداری ماده معمول تاریک (از جمله سیارات و ستارگان سوخته) وجود دارد اما این مواد نمی توانند توجیه کننده سرعت خوشه و منحنی دوران آنها باشند.

ویکی پدیا:

ماده تاریک، در کیهان شناسی، به موادی در جهان هستی گفته می‌شود که از خود، نور نمی‌تابانند و یا حتی بازنمی‌تابانند و از همین رو، نمی‌توان آن‌ها را مستقیماً دید. ساختار و تشکیل این مواد نامشخص است، ولی اثرات گرانشی آن‌ها روی ساختارهای دیده‌شدنی مثلل ستاره هاو کهکشان ها نشان می‌دهد که مادهٔ تاریک وجود دارد.

وجود مادهٔ تاریک می‌تواند برخی از مشاهدات غیرعادی نجومی را توضیح دهد؛ مثلاً رفتارهای غیرعادی در سرعت چرخشی کهکشان‌ها و برخی از تضادهایی که در نظریهٔ مهبانگ وجود دارد.

سرعت چرخشی ستاره‌ها در کهکشان‌ها از رابطه‌ای که از قوانین کپلر انتظار داریم پیروی نمی کند و برحسب فاصله از مرکز کهکشان ثابت است. برای توضیح این پدیده باید توزیع جرم در کهکشان به طور خطی با شعاع زیاد شود، اما این توضیح با مشاهدهٔ کهکشان‌ها در قسمت مرئی که نشان می‌دهد بیشتر جرم در ناحیه مرکزی متراکم شده است ناسازگار است. بنابراین فرض می‌شود که این جرم نایافته از مادهٔ تاریک (که آن را نمی‌بینیم) ساخته شده باشد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

كيهان شناسان ميزان موجود در عالم را با پارامتري به نام امگا مورد بحث قرار مي دهند. در يك عالم بسته يعني عالمي كه جرم آن در حدي است كه عاقبت در خود فرو مي ريزد امگا بيش از 1 تعريف مي شود. در يك عالم باز يعني عالمي كه تا ابد اجزاي آن در حال دور شدن از يكديگر هستند امگا كمتر از 1 است و يك عالم مسطح به طور ايده آل امگايي برابر 1 خواهد داشت

 

و در آخر مقاله ی خودم:

برای آنکه در مورد ماده‌ی تاريک بدانیم بهتر است اول اطلاعات كافي در رابطه با مَهبانگ داشته باشیم، دانشمندانی که به big bang  اعتقاد دارند برای بیان بعضی  نارسایی های این نظریه به ماده ی تاریک روی آورده اند . آنها می گویند طبق نظریه ی انفجار بزرگ (big bang) مواد اوليه طي يك انفجار مهيب به طور یکنواخت به اطراف پرتاب شدند ( منظور از یکنواخت این است که در همه طرف به یک اندازه ماده پرتاب شد ) با کمی فکر شاید این سوال برای ما پیش بیاید که پس چرا با نگاه به اطرافمان میبینیم که همه ی کهکشان ها و ... در حال دور شدن از ما هستند؟ برای جواب دادن به این سوال کافیه که یک آزمایش ساده و خیلی راحت انجام بدهیم ، وقتی میخواهیم یک کیک کشمشی درست کنیم کشمش ها رو درون خمیر میریزیم ، بهد از پختن اگه یک کشمش رو ساکن فرض کنیم میبینیم که بقیه ی کشمش ها از اون دور شدن در مهبانک هم چنین چیزی اتفاق افتاده است . خوب حالا از کجا میدونیم که همه چیز از ما دارن دور میشوند؟ الدوین هابل وقتی به بررسی کهکشانها ی دیگر پرداخت با توجه به پدیده ی دوپلر این نتیجه رو گرفت که همه ی کهکشان ها و ... که مشاهده کرده بود با سرعت زیادی از ما در حال دور شدن هستند !

اما هدف از گرفته نظریه مهبانگ این بود که وقتی دانشمندان و رصدگران کوه ها و سنگ ها کلوخه ای را در یک سو مشاهده کردند و در طرف دیگر عدم وجود این کلوخه ها را دیدند ، مهبانگ را نارسا در این مورد دانستند اما دانشمندان طرفدار مهبانگ ماده ی تاریک را بهانه قرار دادند و گفتند که به دلیل جاذبه ی فوق العاده ماده ی تاریک این کلوخه ها در این قسمت فضا تجمع دارند البته گفتنی است که نظرییه مهبانک عام ترین نظریه ای است که تقریبا امروزه بیشتر دانشمندان آن را پذیرفته اند . به طور کلی ماده ی تاریک تا به حال دیده نشده است یا بهتر یگویم کشف نشده است ماده تاریک ماده ای بنیادی سنگینی است که میلی به واکنش از خود نشان نمیدهد و به طور کلی نظر بر این است که قسمت عمده ی جهان را ماده تاریک تشکیل میدهد .

تا به امروز چهار ماده ی معمولی را به جای ماده ی تاریک اشتباه گرفته ایم و هفت دهه اختر شناسی به دنبال این ماده ی گم شده هستیم. برنارد سادولت یکی از دانشمندانی است که به دنبال ماده ی تاریک میگردد و میگوید : در ابتدا نشان دادن این که بیرون ( خارج از زمین ) چیزهایی هست ولی ما نمیبینیم سخت بود اما اندازه گیری ها و آزمایشات جدید صحت این موضوع را تایید میکند اما مشکل این است که چیزی که به دنبالش میگردیم چیست ؟!

به طور حتم میتوان گفت اگر کسی بتواند وجود ماده ی تاریک را به عینه ثابت کند برنده ی جایره ی نوبل خواهد بود واین نمایانگر میزان مهم بودن این مساله و کشف است . امروزه دانشمندانی در معدن سودن که یکی از بزرگترین معادن آهن جهان بود مشغول جستجو برای یافتن ماده ی تاریک هستند . گفتنی است این دانشمندان در عمق 100 متری درون زمین پیش رفته اند و به کمک ابزار پیشرفته ای که در دست دارند به دنبال این ماده ی اسرار آمیز میگردند.

ستاره شناسان آمریکایی به تازگی تئوری جدیدی را با عنوان تارها ی کیهانی مطرح کرده اند که بر اساس آن ماده تاریک در جهان مانند تارهای عنکبوت تقسیم میسود و شکل میگیرد. این دانشمندان اظهار داشتند که با روش شبیه سازی توانسته اند گستردگی ماده تاریک را در جهان نزدیک را مورد بررسی قرار دهند و مشاهده کنیم که ماده به طرف گرمایی جذب میشود که به سبب تاثیرات جاذبه ای ماده ی تاریک شکل گرفته اند .

با تفکر در این نظریه ها میتوان به این نتیجه رسید که تنها چیزی که ما از ماده ی تاریک توانسته ایم بهمن دست پیدا کنیم بر پاییه آن نظرات خود را پردازش و ارائه کنیم جاذبه ی ماده ی تاریک است .

ما امیدواریم که طی سال ها ی آتی بتونیم 6 تا 15 ذره تاریک را آشکار کنیم حتی ممکن است که چیزی پیدا نکنیم ;   ذرات ماده ی تاریک هنوز ساختاری نظری دارند که در فیزیک حدس میزنند چسبی برای پیوند دادن جهان باشد

 

مدل سازی عددی گردابه قطبی سیاره زهره

جلسه دفاع از پايان‌نامه كارشناسي ارشد

دانشكده مهندسي هوافضا

گرايش پيشرانه

 

عنوان:

مدل‌سازي عددي اثر توزيع دماي سياره‌اي خاكي

بر روي تشكيل گردابه قطبي آن: مدل‌سازي سياره زهره

 

استاد راهنما: دكتر دربندي

دانشجو: كارَن مولاوردي‌خاني

 

زمان: شنبه 13/11/86 ساعت 10 الي 12

مكان: دانشگاه صنعتي شريف، ساختمان خودرو، طبقه اول، اتاق 206، دانشگاه مجازي

 

چكيده:

پديده‌ي گردابه‌ي قطبي يكي از پيچيده‌ترين پديده‌هاي جوي در كرات جودار مي‌باشد كه به دليل رخ دادن اين پديده در قطب‌ها، مدل‌ها و شبكه‌هاي عددي معمول مورد استفاده براي مدل‌سازي عددي جو آنها دقت مناسبي را براي توضيح اين پديده ندارند. در اين پروژه با بررسي مدل‌هاي عددي معمول در حوزه‌ي گردش عمومي و انتخاب يك مدل نسبتاً مناسب (كه مدل گردش عمومي لي مي‌باشد)، سعي در بهبود روش (در بخش‌هاي هسته‌ي ديناميكي، افزودن فيلتر قطبي و همچنين تغيير شبكه‌ي جابجايي از بي به سي آراكاوا) خواهيم داشت. پس از بررسي اين نتايج براي سياره‌ي زهره (ناهيـد)، مدل را با تغييرات در ورودي‌هاي برنامه‌ي مدولار، براي سيارات زمين (به صورت مدل كلي هُدلي مركزي) و مريخ و همچنين قمر شگفت‌انگيز تيتان به‌كار خواهيم برد تا پارامتر و حدي را براي تعيين قدرت و حد وجود گردابه‌هاي قطبي در كرات خاكي جودار پيشنهاد نماييم.

 

كلمات كليدي: مدل‌سازي عددي اتمسفر، مدل گردش عمومي، گردابه قطبي، سياره زهره

 

خوشحال می شم که تشريف بيارين!

 

يه خبر دست اول هم در مورد دومين جشنواره وب‌لاگ‌ها و وب‌سايت‌هاست كه به زودي از من مي‌شنوين.

منتظر باشين.

 

حلقه­های سیاره زحل ...

 

دانشمندان احتمال می دهند که حلقه­های سیاره زحل هم سن منظومه شمسی است.

 

مشاهدات جدید فضاپیمای کاسینی از حلقه های پر رمز و راز سیاره زحل آشکار ساخت که ،طبق باورهای قبلی مبنی بر اینکه این حلقه ها در طی زمان حیات دایناسورها بر روی سطح زمین شکل گرفته ­اند، این حلقه­ها در حدود 4.5 میلیارد سال قبل هم زمان با شکل­گیری منظومه شمسی بوجود آمده­ اند.

 

پرفسور «لری اسپسيتو»(Larry Esposito) سرپرست گروه بررسی طیف­ نگاری تصاویر فرابنفش در «واحد تحقیقی تخته سنگ­ها»(CU Boulder) می­گوید:"اطلاعات ارسالی در سال 1970 بوسیله فضاپیمای ویجر و نیز مشاهدات اخیر تلسکوپ فضایی هابل، باعث شده  است که دانشمندان بر این باور باشند که حلقه ­های سیاره زحل نسبتا جوان بوده و احتمالا صد میلیون سال قبل در اثر برخورد عظیم یک دنباله­دار با یکی از قمرهای این سیاره بوجود آمده است".

 

اما پس رسیدن فضاپیمای کاسینی در سال 2004 به سیاره زحل، و بررسی ویژگی­های حلقه ­ها بوسیله ابزارهای نصب شده بر روی فضاپیمای کاسینی، مشخص شد که این حلقه­ها بوسیله برخورد عظیم بوجود نیامده ­اند. عمر هر یک از حلقه نشان­ دهنده وجود تفاوت بسیار زیاد بین آنها است و همچنین مشخص گردید که مواد تشکیل دهنده حلقه­ها دائما در حال شکل گرفتن هستند.

 

در ادامه اسپسیتو از آزمایشگاه واحد تحقیقی تخته سنگی به منظور  مطالعات فیزیک فضایی و جوی، می­گوید:" شواهد بدست آماده، با تصویر که در طی تاریخ از حلقه ­های سیاره زحل گرفته شده است، منطبق هستند. ما نماینگر چرخه بوجود آمدن سریع و گسترده مواد تشکیل دهنده حلقه ­ها هستیم که این چرخه در اثر خرد شدن قمرها و تبدیل آن ­ها به ذرات حلقه­ها و سپس گرد هم آمده دوباره این ذرات و تشکیل یک قمر ، دائما در حال تکرار است".

 

اسپسیتو می­گوید:" ما به این حقیقت پی بریم که احتمالا این حلقه­ ها در  گذشته نه چندان دور از زمان کیهانی، شکل نگرفته­ اند و این کشف مبنی بر خوش اقبالی ما نیست که در زمان حال به این حقیقت پی برده­ایم. احتمالا این حلقه­ها­ به دور این سیاره بوده­ اند و دائما در حال تغییرات هستند و به دور این سیاره برای میلیاردها سال باقی خواند بود". در ادامه می­گوید:"طبق دست نوشته ­های باقی مانده از چینی­ها، می­توان پی­برد که در زمان­های گذشته دانشمندان بر این باور بوده ­اند که حلقه ­هایی که با سیاره زحل هم سن هستند، باید بدلیل وجود توده مداوم که حاصل از غبارها، که زودگذر هستند، تاریکتر باشند".

 

"اما مشاهدات جدید فضاپیمای کاسینی، حاکی از آن است جرم اجسام یخی و صخره­ای که در داخل این سیستم بسیار گسترده حلقه ­ای وجود دارند، احتمالا بسیار بزرگتر از تخمین­ های قبلی هستند، که این مسئله به ما برای توضیح دادن دلیل درخشندگی حلقه­ها طی رصد آن­ها بوسیله تلسکوپ­های زمینی و یا از بوسیله فضاپیماها، کمک می­کند".

 

" بیشتر جرم موجود در داخل حلقه­ها، که حجم انبوه از مواد اولیه برای بوجود آمدن دوباره این حلقه­ها هستند، در واقع باعث شده است که این توده غبارها دور این سیاره گسترش یابند. اگر این توده به حجم ­های بزرگتر از مواد تشکیل دهنده حلقه ­ها تقسیم­ بندی کنیم، باعث می­شود که این حلقه­ها رقیق تر بشوند و برای توضیح دادن اینکه چرا حلقه ­ها درخشان و بیشتر از انتظار ما دست نخورده هستند، کمک می­کند".

 

اسپسپیتو، شخصی که با استفاده از اطلاعات فضاپیمای پاییونر 11 که در سال 1979، حلقه کم نور F را کشف کرد، می­گوید:" دانشمندان با مطالعه این حلقه 13 قمر جدید و به تعداد 30 عدد جرم با عرض­های 27 متر تا شش کیلوتر را کشف کردند".

 

با اینکه بیشتر اجسام کشف شده کم نور بودند، دانشمندان استنتاج می­کنند که احتمالا آنها توده موقتی از گلوخه های یخی  هستند که دائما در حال خرد شدن و شکل گیری مجدد هستند.  اسپسپیتو می­گوید:" تیم تحقیق کننده برای توده قمرهای برچسب نام­های «انگشت شست»( Mittens) و «کرک»(Fluffy) زدند، بدلیل اینکه آن­ها طی مدت زمان بسیار کوتاه بوجود می­آیند و از بین می­روند و دارای چندین دوره زندگی هستند".

 

در ادامه تاکید کرد که ما حلقه­های زحل را در آینده، همانند شهرهای بزرگ جهان در حال گسترش هستند، همانطوری که ما حال می­بینیم، نخواهند بود.

 

ترجمه و ویرایش: محمود انصاری

منبع: روزنامه جام­جم

منبع اصلی:سایت space flight now